آدم شدن ما در تحمّل جمع است!

آدم شدن ما در تحمّل جمع است! «عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ» که حضرت فرمود، یعنی تجمع ما باید قلبی باشد. نه اینکه در تشکیلات، از همدیگر نفرت پیدا کنیم! چرا در یک کار جمعی از کوره در برویم، و جمع را به‌هم بزنیم؟ چرا تحمل ما در برابر رفیقمان کم است؟ تحملت را بالا ببر و بگذار این جمع درست بماند و تو در این جمع رشد کنی.

مشروح خبر: اینجا

لینک تلگرامی: اینجا

آدم شدن

استاد پناهیان

تحمل

ظهور

عامل اصلی تأخیر در ظهور

عامل اصلی تأخیر ظهور

نفرت

پناهیان

کار جمعی

نظرات

۲۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۲:۳۱ سید حسن

امام صادق (ع) فرمود: «لا ینبغی لِلمُؤمِنِ اَن یجلِس مَجلِساً یعصی اللّه فیه وَ لایقدر عَلی تغییره ؛ برای مؤمن شایسته نیست که در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خداوند انجام می شود و او توانایی تغییر آن را ندارد.

پاسخ:
با سلام و تشکر
منظور تحمل معصیت نیست.
متن یا صوت بحث کامل را بخوانید تا متوجه شوید.

۰۴ دی ۹۵ ، ۰۹:۴۷ احمد حاجیان

سلام علیکم

دنبال مطالبی با موضوع هم افزایی و تشکیلات در سایت می گشتم اما این مطلب علی رغم ارتباط داشتن برچسب هم افزایی و تشکیلات نداشت لطف کنین جهت استفاده بقیه برچسب هم افزایی و تشکیلات را به این مطلب اضافه نمایید

البته مطالب مشابه نیز به همین مشکل مبتلا هستند مثلا هنر تعامل و حماسه تعالی به شماره پست 3375 کلا از این برچسب ها خالی است به همین دلیل خواهش می کنم مطالبی را که قابلیت اضافه شدن یکی از برچسب های کار جمعی تشکیلات هم افزایی روابط اجتماعی مرابطه رابطوا صابروا و... را دارند شناسایی کرده و همه این برچسب ها را به آنها اضافه نمایید

۱۵ شهریور ۹۵ ، ۲۰:۵۶ نرجس

سلام علیکم . ببخشید می‌شود این سوال را از حاج آقا پناهیان بپرسید؟

از نظر شما ، در حال حاضر در زمینه کار فرهنگی و تشکیلاتی ، چه کارهایی اولویت دارد که بهتر است تشکل ها و اجتماعات فرهنگی به آن بپردازند؟

البته متوجه این موضوع هستم که به گفته شما اصل این تشکل ها بر این اساس است که بتوانیم زندگی جمعی داشته باشیم ، اما بالاخره برای این زندگی جمعی باید کار و هدفی هم داشت.

میخواهم بدانم در جامعه امروز من ، چه کارهای فرهنگی لازم است که انجام شود و اولویت دارد؟

در ابتدای سال 93 در گفت و گویی با ماهنامه حلقه وصل بیان کردید که به جبهه مقاوت پرداخته شود و خاطرات شهدا را جمع آوری کنیم، اما وقتی امسال در زمینه این موضوع جستجو میکنیم ، متوجه گروه هایی میشویم که به این موضوع کم و بیش پرداخته اند یا در حال انجام هستند.

میخواهم بدانم الان که تقریبا نیمی از سال 1395 گذشته است ، اولویت های کار فرهنگی چه تغییراتی داشته است ، یا اینکه الان اولویتمان را در چه موضوعاتی قرار دهیم؟

۱۵ شهریور ۹۵ ، ۰۱:۰۳ کاش نامم فاطمه بود

سلام
من یک سوال اساسی دارم که مدتی هست ذهنم را مشغول کرده و به موضوع کار تشکیلاتی مرتبط است. از شما خواهش میکنم این سوال را از حاج آقا پناهیان بپرسید و جواب ایشان را مطرح کنید. مطمئنا این سوال برای دیگران هم که کار تشکیلاتی انجام میدهند پیش آمده است یا پیش خواهد آمد:

هر انسانی فقط یک قلب، یک روح و یک ذهن دارد . من یک نفر هستم با همین یک قلب، یک روح و یک ذهن. از طرفی آدم ها دقیقا با همین 3 گزینه ساعات زیادی از روز را مشغول کار هستند. کاری که جزوی از زندگی است و نمیتوان آن را از زندگی روزانه جدا کرد. یعنی آدم ها یک قلب، یک روح و یک ذهن زاپاس ندارند که به عنوان لباس کار در ساعت کار از آنها استفاده کنند.

حالا با این تفاسیر آبا این درست است که در ساعت کار و در کار تشکیلاتی، بعضی ها گاهی هر برخوردی با همکارانشان را با این موضوع توجیح کنند که کار است و کار جدی است و در کار ملاطفت وجود ندارد؟ جالب تر آنکه بعد از ساعت کار توقع داشته باشند آن قلب که شکسته شده است، آن روح که رنجیده است و آن ذهن که پریشان شده است ، رفتار صمیمانه و دوستانه ای را در مقابل آنها داشته باشد. در این مواقع میگویند آن برخورد برای زمان کار بود و به دوستی و رفاقتمان ارتباطی ندارد. آخر مگر آدمی چند قلب و روح دارد که در محیط کار آزرده شود و خارج از محیط کار با همان آدم ها بگو و بخند داشته باشد؟
آیا این تفکر نشات گرفته از دین و ائمه معصومین(ع) است؟

میخواهم بدانم نوع رفتار آدم ها در کارهای تشکیلاتی باید چگونه باشد که کمتر آسیبی را به جمع و تشکیلات وارد کند؟
یعنی میخواهم بدانم آیا برای اینکه در کار تشکیلاتی و اعضای آن آسیبی وارد نشود ، بهتر است که افراد صرفا تعامل کاری داشته باشند و به رفتارهای خشک و رسمی اکتفا کنند؟ یا نه ، راهی وجود دارد که افراد با هم رفاقت هم داشته باشند ولی کمتر آسیب ببینند و کارها هم به خوبی پیش برود؟

من میخواهم نظر اسلام را در این خصوص بدانم.میخواهم آیات، روایات ، توصیه ها و حتی نظر علما را در این زمینه بدانم.
لطف میفرمایید پاسخ این سوال را اعلام بفرمایید.

پاسخ:
با سلام و تشکر
شاید بحث ما چگونه امتحان میشویم، کمکی کند به شما.
انسان موجودی با ظرفیتها و استعدادهای فروان است، ولی شیطان دائما آیۀ یاس میخواند که تو همین هستی و تو نمی توانی.
مهمترین ویژگی کار تشکیلاتی همین است که تحمل کردن برخی ویژگیهای رنج دهندۀ دیگران را برای هدفی بالاتر تحمل کنیم. البته این منافاتی با اصلاح ندارد، اما کار تشکیلاتی بدون رنج هم یک امید تقریبا واهی است.

۱۵ شهریور ۹۵ ، ۰۱:۰۱ کاش نامم فاطمه بود

سلام
من یک سوال اساسی دارم که مدتی هست ذهنم را مشغول کرده و به موضوع کار تشکیلاتی مرتبط است، از شما خواهش میکنم این سوال را از حاج آقا پناهیان بپرسید و جواب ایشان را مطرح کنید. مطمئنا این سوال برای دیگران هم که کار تشکیلاتی انجام میدهند پیش آمده است یا پیش خواهد آمد:

هر انسانی فقط یک قلب، یک روح و یک ذهن دارد . من یک نفر هستم با همین یک قلب، یک روح و یک ذهن. از طرفی آدم ها دقیقا با همین 3 گزینه ساعات زیادی از روز را مشغول کار هستند. کاری که جزوی از زندگی است و نمیتوان آن را از زندگی روزانه جدا کرد. یعنی آدم ها یک قلب، یک روح و یک ذهن زاپاس ندارند که به عنوان لباس کار در ساعت کار از آنها استفاده کنند.

حالا با این تفاسیر آبا این درست است که در ساعت کار و در کار تشکیلاتی، بعضی ها گاهی هر برخوردی با همکارانشان را با این موضوع توجیح کنند که کار است و کار جدی است و در کار ملاطفت وجود ندارد؟ جالب تر آنکه بعد از ساعت کار توقع داشته باشند آن قلب که شکسته شده است، آن روح که رنجیده است و آن ذهن که پریشان شده است ، رفتار صمیمانه و دوستانه ای را در مقابل آنها داشته باشد. در این مواقع میگویند آن برخورد برای زمان کار بود و به دوستی و رفاقتمان ارتباطی ندارد. آخر مگر آدمی چند قلب و روح دارد که در محیط کار آزرده شود و خارج از محیط کار با همان آدم ها بگو و بخند داشته باشد؟
آیا این تفکر نشات گرفته از دین و ائمه معصومین(ع) است؟

میخواهم بدانم نوع رفتار آدم ها در کارهای تشکیلاتی باید چگونه باشد که کمتر آسیبی را به جمع و تشکیلات وارد کند؟
یعنی میخواهم بدانم آیا برای اینکه در کار تشکیلاتی و اعضای آن آسیبی وارد نشود ، بهتر است که افراد صرفا تعامل کاری داشته باشند و به رفتارهای خشک و رسمی اکتفا کنند؟ یا نه ، راهی وجود دارد که افراد با هم رفاقت هم داشته باشند ولی کمتر آسیب ببینند و کارها هم به خوبی پیش برود؟

من میخواهم نظر اسلام را در این خصوص بدانم.میخواهم آیات، روایات ، توصیه ها و حتی نظر علما را در این زمینه بدانم.
لطف میفرمایید پاسخ این سوال را اعلام بفرمایید.

۱۵ شهریور ۹۵ ، ۰۰:۱۸ زینب

مهلا مهلا یابن الزهرا