کلیپ صوتی | هنوز از بابات پول می‌گیری؟!
شناسنامه:
- تولید: بیان معنوی
- مدت زمان: 03:45
- لینک تلگرامی: اینجا
- صوت مرجع: نفاق/ ج7
مدت: | دریافت با کیفیت: [پایین(1MB) | متوسط(2MB) | خوب(4MB)]
متن:
مقام معظم رهبری: «سعی کنیم تنبلی را، بیکارگی را، بی‌اعتنایی به کار را در چشم مردم به شکل درستی موهون کنیم. یعنی بیکارگی باید موهون بشود. کار باید ارزش بشود. در روایت داریم که پیغمبر اکرم یک جوانی را دیدند از این جوان خوششان آمد. صدایش کردند مثلاً حالا اسمش را پرسیدند فلان، بعد گفتند شغلت چیه؟ گفت من بیکارم، من شغل ندارم. حضرت فرمودند که: «سَقَطَ مِن عَینی»؛ از چشمم افتاد. پیغمبر که با کسی رودربایستی ندارد. «سَقَطَ مِن عَینی». باید اینجوری کنیم. کار باید ارزش بشود.»[1]
آموزش و پرورش جوان‌های ما را یک‌جوری بار می‌آورد که این جوان چهار سال لااقل از مدت زمان تولید ثروتش انگل‌وار زندگی می‌کند. اسمش را می‌گذارند دبیرستانی، دبیرستان هم مامان و بابا باید بهش پول بدهند. وقت نمی‌گذارد! بازی می‌کند، بحث می‌کند، گپ می‌زند، چرت و پرت می‌گوید. بچۀ دوم دبیرستانی هیکلی به هم زده، مردی است برای خودش!
زندگی انگل‌وار را بریزید دور. آقا دوزار بلد هستی پول تولید کنی؟! دوزار. می‌روم از مامانم می‌گیرم. می‌روم از مامانم می‌گیرم. خدا نکند یک مادری به طرفداری از بچه‌اش هی از بابائه پول بگیرد بده، بگوید پسرم پول می‌خواهد، یک پول بهش بده برای فلان چیز. اِ! تو چقدر تولید کردی که اینقدر پول می‌خواهی؟
شما همۀ‌تان از دم مدیون پدرها. آخر پدر چه حقّی دارد شما پول بابایت را می‌گیری خرج می‌کنی؟ عهد کنید از سنّ تکلیف به بعد یک قِران از پدر و مادرتان گرفتید یادداشت کنید بهش پس بدهید. نه راضی است بابایمان. ببین زندگی انگل‌وار زشت است. روحیه‌اش را پیدا نکن. بابا رو پای خودت بایست اصلاً بدت بیاید کسی پول دربیاورد تو بدهی بخورد به تو! اصلاً بدت بیاید. برای اینکه آبروی خودت را جمع کنی. دیگر کسی نرود بالای منبر اینجوری داغونت بکند. بهت بر بخورد! این زندگی خیلی زشت است. نه ما اهل دنیا نیستیم.
امام صادق(ع) می‌فرماید: «لا خَیرَ فی مَن لا یُحِبُّ جَمعَ المال»؛ خیری نیست در کسی که دوست نداشته باشد پول جمع کند. تقوا هم خوب چیزی است. در اثر بی‌عرضگی بی‌پول است، بعد بی‌پولی خودش را می‌ریزد در حساب دین، و از زهد و معنویت. خیری نیست در کسی که دوست نداشته باشد پول جمع کند. منتها چند تا شرط دارد. یک، حلال باشد.
در یک روایت می‌فرماید «مِنَ الحلال»، در یک روایت می‌فرماید «مِن حلالٍ». شرط دومش چیه؟ کجا مصرف کند؟ برای چی می‌خواهی پول جمع کنی؟ «یَکُفُّ بِهِ وَجهَهُ وَ یَقضی بِهِ دَینَهُ»، دین‌اش را ادا کند، «وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ[2]»؛ و با پول صلۀ رحم بکند.
تا حالا شما چقدر هدیه گرفتید برای آبجی کوچولویتان؟ برای مامانتان؟ برای بابایتان؟ صلۀ رحم بکنید با پول. آدم چه‌جوری صلۀ رحم می‌کند؟ هیچی می‌رویم خانۀ‌شان غذایشان را می‌خوریم. شکمت را بروم الهی. زندگی انگل‌وار را بریزید دور.
منبع و متن روایت
[1] . جامع الاخبار ص139) عن ابن عبّاس: کانَ رَسولُ اللّهِ ص إذا نَظَرَ إلَى الرَّجُلِ فَأَعجَبَهُ قالَ: هَل لَهُ حِرفَةٌ؟ فَإِن قالوا: لا، قالَ: سَقَطَ مِن عَینی. قیلَ: وکَیفَ ذاکَ یا رَسولَ اللّهِ؟ قالَ: لِأَنَّ المُؤمِنَ إذا لَم یَکُن لَهُ حِرفَةٌ یَعیشُ بِدینِهِ.
[2] . اصول کافی ج5ص72) عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَیْعٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ لَا خَیْرَ فِی مَنْ لَا یُحِبُّ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ یَکُفُّ بِهِ وَجْهَهُ وَ یَقْضِی بِهِ دَیْنَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ.
