کلیپ تصویری | خدا از ما چه انتظاری داره؟
- تولید: بیان معنوی
- مدت زمان: 05:07 دقیقه
- منبع: امامت، روشی برای مدیریت
- 05:07 دقیقه | دریافت با کیفیت | پایین(15 مگابایت) | متوسط(50 مگابایت) | بالا(155 مگابایت) | صوت )
- (آپارات)
متن:
هر کی با دین مواجه می‌شود باید آمادگی این را داشته باشد که با جمع اضداد مواجه بشود.
در دین و نگاه‌هایی که دین ارائه می‌دهد و احکامی که صادر می‌کند یک‌جورهایی جمع اضداد دیده می‌شود. کنار همدیگر یک اموری را قرار می‌دهد که به طور عادی این امور کنار همدیگر قرار نمی‌گیرند. خود شماها هم وقتی شروع می‌کنید به خودسازی و از خودتان به عنوان یک انسان دینی می‌خواهید یک فرد تربیت شده به دست بیاورید می‌بینید باید جمع اضداد بکنید.
ماها کدام‌مان یک خوبی‌هایی داریم، از پدر و مادرهایمان به ارث بردیم. یکی متواضع و انعطاف‌پذیر است همیشه، یکی سخاوتمند است همیشه یکی خساست دارد همیشه. بعد آن کسی که سخاوت دارد می‌رود امتحان می‌شود با اینکه یک جایی نباید پول خرج کند. اویی که خساست دارد امتحان می‌شود به اینکه باید یک جایی پول خرج کند. اویی که تواضع و انعطاف‌پذیری دارد امتحان می‌شود جایی که باید صلابت داشته باشد تکبّر ظاهرش تکبّر است. یعنی باید سفت باشد، محکم باشد. اویی که محکم است امتحان می‌شود که باید یک جایی انعطاف‌پذیر باشد.
هر کی چه خوبی‌ای دارد؟ یک خوبی‌ای که نقطۀ مقابلش است خدا ازش انتظار دارد. شما توی زندگی خودتان تأمّل بکنید می‌بینید. می‌گوید اگر خانم من شوهر من این عیب را داشته باشد این را دیگر من نمی‌توانم تحمّل کنم. اَد خدا می‌گذارد همان عیب را دارد و تو باید همین را اتفاقاً تحمّل کنی اینجاست که رشد می‌کنی. بعد معمولاً صورت مسئله را می‌آیند پاک می‌کنند مثلاً گاهی از اوقات خیلی از طلاق‌ها بیجاست دیگر. می‌زنند به طلاق فکر می‌کنند مسئله را صورت‌اش را پاک کردند. می‌افتند توی مسئلۀ سخت‌تر.
اصلاً انسان برای چی خلق شده؟ برای اینکه بتواند یک تغییری ایجاد کند. تغییر یعنی چی؟ من بنا شده تغییری ایجاد کنم یا چهار تا امتیاز داشته باشم برای چهار تا کار خوب؟ یقیناً شما باید تغییری ایجاد کنید. بابا مگر شما نمی‌خواستی ما این کارهای خوب را بکنیم؟! می‌فرماید من کار بخواهم از شما برای چی؟ کار می‌خواستم ایناها ملائکه همه کار خوب می‌کنند. همه عملۀ خودم هستند. کار خوب می‌خواهم مگر از تو؟ من مانده بودم تو چهار تا کار خوب برای من انجام بدهی؟ من خودت را می‌خواهم. خب خود من از من چی می‌خواهی؟ تو در تغییر رشد می‌کنی.
یک نفر آمد پرسید مروّت یعنی چی؟ فرمود که شما خودتان فکر می‌کنید مروّت یعنی چی؟ گفت والّا مردم مروّت را این می‌دانند، "نعمت خدا به تو داد شکر کنی، نداد صبر کنی." والّا چیز خوبی هم گفت، حرف بدی نزد، شکر و صبر هم دو فضیلت برجسته هستند. حضرت ولی برگشت فرمود سگ‌های مدینه هم همین‌جور هستند. انسان به اینجا برسد همچین رشدی نکرده. فرمود ما اهل‌بیت مروّت را این می‌دانیم، «نعمت به تو دادند ایثار کنی، ندادند شکر کنی.» خب این، این، این ساده گیر نمی‌آید ببین باید یک تغییری ایجاد کنی تا به اینجا برسی. آدم به‌طور عادی اینجوری نمی‌شود.
دین برنامه‌ای که می‌دهد به آدم‌ها، آدم‌ها را جامع اضداد بار می‌آورد. معمولاً آدم‌ها جامع اضداد نیستند هر کی یک روحیه‌ای دارد، بخواهد طبق روحیۀ خودش عمل بکند نیاز به تغییر ندارد. ولی دین وقتی می‌خواهد جامع اضداد آدم را بار بیاورد حتماً آدم باید تغییر کند. دینداری‌ای که ما را به تغییر دعوت نکند آن دینداری نیست کلّاشی است. مثلاً بعضی‌ها توی دینداری چه‌جوری کلّاشی می‌کنند؟ اینجوری است، آن کارهایی از دین را انجام می‌دهند که مطابق روحیات‌شان است. هیچ تغییری هم ایجاد نمی‌کنند نامردها خیلی بلد هستند. بعد هم شما در مجموع می‌بینی دارد کار خوبی می‌کند دیگر، ایرادی ندارد. چه ایرادی؟
هر کی با دین مواجه می‌شود باید آمادگی این را داشته باشد که با جمع اضداد مواجه بشود. ماها کدام‌مان یک خوبی‌هایی داریم، از پدر و مادرهایمان به ارث بردیم. هر کی چه خوبی‌ای دارد؟ یک خوبی‌ای که نقطۀ مقابلش است خدا ازش انتظار دارد. شما توی زندگی خودتان تأمّل بکنید می‌بینید.
