حجتالاسلام علیرضا پناهیان در سحرهای ماه مبارک رمضان با حضور در برنامه «ماه من» که بهطور مستقیم از شبکه سه پخش میشود دربارۀ تلقیهای ناصواب از دین و آثار تحریف دین به گفتگو میپردازد. در ادامه گزیدهای از سیزدهمین جلسۀ این مبحث را میخوانید:
وجود «دوقطبیِ سیاسیِ کاذب» موجب انتخاب افراد ضعیف و سودجو میشود/ جناحبندی سیاسیِ کاذب، بدتر از دیکتاتوری و مانع شایستهسالاری است/ دشمنان هم در داغکردن دعوای اصلاحطلب و اصولگرا نقش داشتهاند/ بخش حداقلیِ فتنۀ 88 میدانستند تقلب نشده؛ میخواستند بازی را بههم بزنند!/ قشر گستردهای از مردم دربارۀ انقلاب، دچار سوءتفاهم شدهاند
حسن دموکراسی «رشد» مردم است. البته باید ساختارهای حاکمیتی اجازۀ رشد مردم و فریبنخوردن مردم را بدهند که دموکراسیهای غربی این اجازه را به مردم نمیدهد، برعکس مردمسالاری دینی/ ولایت با داوری خود در زمین دموکراسی اجازۀ بسیاری از فریبها و زورگوییها را نمیدهد؛ این فرق بین دموکراسی و مردمسالاری است/ بخشی از آسیبهای دموکراسی غربی، در جمهوری اسلامی با قانون جلویش گرفته شده، ولی بخش دیگرش را خودِ مردم باید جلویش بایستند/ گاهی کسی که میبیند رأی نمیآورد از دیگری یک لولو درست میکند و مردم را از او میترساند تا به خودش رأی بدهند! مردم باید فریب نخورند
رویۀ دولتهای استکباری حامی دیکتاتورها این است که تا وقتی به نفعشان باشد از دولتهای دیکتاتوری حمایت میکنند. وقتی میبینند دیگر دولتشان پایدار نیست و رو به نابودی است، آن را وادار به بدترین جنایتها میکنند و بعد خود را از آن مبرا اعلام میکنند و مثل تفالهای آن را دور میاندازند. این برخورد را با دولت صدام و دولت طالبان انجام دادند.