اگر باور کنیم دنیا ذاتاً محل آسایش و خوشی نیست، توقّعمان از دنیا کم میشود...
خدا لطف کرده و لذتهای اندکی را فراروی ما قرار داده است که بتوانیم آنها را ترک کنیم، تا در اثر ترک این لذتهای کم به وسعت وجودی و به لذتهای عمیقتر و بیشتر برسیم...
ما باید بیش از لذت بردن، تلاش کنیم استعداد لذتبری خودمان را افزایش دهیم. آنگاه از خیلی چیزها که دیگران لذت نمیبرند لذت خواهیم برد...
این پرونده شامل 22 جلسه سخنرانی + جزوه، متن و 18 کلیپ تصویری میباشد.
فلسفۀ تربیتِ روحی نماز، کنترل ذهن است...