ثمرۀ ادب در برابر خداوند
ادب در برابر پروردگار، باور انسان را به خدا زیاد میکند. رعایت آداب عبادت، یعنی ادب کردن در برابر پروردگار. ادب محبت میآورد و تکبّر که امالرذائل است را از بین میبرد.
ادب در برابر پروردگار، باور انسان را به خدا زیاد میکند. رعایت آداب عبادت، یعنی ادب کردن در برابر پروردگار. ادب محبت میآورد و تکبّر که امالرذائل است را از بین میبرد.
اصلیترین بُعد وجود انسان گرایشهای او هستند؛ اصلاً «منِ» ما در همینجا قرار دارد. گرایشها بر اندیشه و رفتار انسان تسلط دارند. منتها اگر میبینید که اینقدر بر علم و عمل، تأکید شده برای این است که راه نفوذ ما به قلب، همین دو تا هستند. وقتی میگوییم «یک کسی به معرفت نفس رسیده» یعنی فهمیده چه میخواهد. یعنی فهمیده که کدام خواسته در وجودش اصیل و عمیقتر است...
اغلب دوست داشتنیها و علاقههای ما مانند دشمنان ما در حال قتل عام استعدادهای ما هستند. اغلب ما آدمها حداقلّ استعدادهای خود را شکوفا میکنیم.
سجدۀ طولانی و با توجه، در از بین بردن کبریایی ما و جا انداختن عظمت و کبریایی خدا در دل ما خیلی اثر دارد
قرآن یک قطعۀ نورانی از جایگاهی بالاتر از بهشت و از نزد خود خداوند متعال به دست ما رسیده است. ما مانند نیاز یک نوزاد به شیر مادر، هر ساعت به بهره بردن از نور قرآن نیازمندیم.
تواناییهای آدم بسیار زیادتر از آن است که فکر میکنیم، آدمها از اکثر تواناییهای خود بهره نمیبرند و حتی با آن آشنا نمیشوند. راه شکوفایی تمام استعدادها و توانمندیها کنترل غرایز است.
سجدۀ طولانی و با توجه، در از بین بردن کبریایی ما و جا انداختن عظمت و کبریایی خدا در دل ما خیلی اثر دارد
محبت سرمایۀ برترین لذت انسان است و هیچ لذتی به اندازۀ لذت عاشق شدن و به معشوق رسیدن نیست. ولی ما آدمها با عجلۀ ذاتی که داریم با مصرف نابجای محبت، این امکان بزرگ را نابود میکنیم
علاقهمند شدن، حرکت در یک مسیر سرازیر است و دل بریدن مانند آن است که بخواهی همان مسیر را سربالا برگردی، به همین دلیل سختتر است. و راه حل خدا این است که از اول مواظب دلت باشی