امام باقر(ع): موقع نماز، مثل بندۀ گنهکاری که مولایش میخواهد او را تنبیه کند، در مقابل خداوند بایست!
چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟/ علیرضا پناهیان/ ص94 (قسمت بیست و نهم)
💠 مؤدب بودن نمازگزار در محضر پروردگار عالم از مسائلی است که اهلبیت(ع) به آن خیلی اهمیت دادهاند و توصیههای بسیاری برای رعایت ادب نماز با ذکر جزئیات بیان فرمودهاند.
💠 به عنوان نمونه، امام رضا(ع) در اینباره میفرماید: «اگر خواستی نماز بخوانی، با کسالت برای نماز بلند نشو؛ با چُرت نماز نخوان، با عجله نماز نخوان بلکه با سکون و وقار نماز بخوان... وقتی خواستی سرِ نماز در مقابل پروردگارت بایستی، مثل بندۀ گنهکاری که مولایش میخواهد او را تنبیه کند، در مقابل خداوند بایست (این ادب نماز است؛ حتی اگر گناهی نکرده باشی). قدمهایت را صاف و محکم قرار بده، نفس خودت را اذیت کن، به اینطرف و آنطرف نگاه نکن، با ریش و سایر جوارح خودت بازی نکن، انگشتهایت را نشکن، و بدنت را نخاران، به دماغ و لباست دست نزن و بازی نکن، همیشه در طول نماز مادامیکه در حالت ایستاده هستی نگاهت به محل سجده باشد. با طمع، و خوف و رغبت نماز بخوان.» (فقه الرضا(ع)/101)
💠 امام محمد باقر(ع) هم در روایت مشابهی میفرماید: «وقتی برای نماز ایستادی... با دست و سر و ریش خودت بازی نکن... و خمیازه نکش و با کشیدن دستها رفع خستگی نکن... یکبار روی اینپا و یکبار روی پای دیگر تکیه نکن و روی هر دو پا تکیه کن، دو پا را به هم نچسبان و زیاد هم از همدیگر باز نکن و در سجده دو ساعد(ساق دست) خود را روی زمین پَهن نکن (به زمین نچسبان) و انگشتان خود را تا نکن تا صدای شکستن آنها بلند شود چون همۀ این کارها موجب نقصان نماز میشوند و با کسالت برای نماز بلند نشو و با چُرت و حالتِ سنگینی، نماز نخوان!» (کافی/ج3/ص299)
💠 چرا اهلبیت(ع) به رعایت این جزئیات در آداب نماز خواندن تأکید فرمودهاند؟ به خاطر اینکه رعایت ادب در مقابل پروردگار خیلی مهم است و اهلبیت(ع) خواستهاند ادب نماز خواندن را به ما یاد بدهند. اگر ما ادب نماز را رعایت کنیم، عظمت خدا به مرور در دل ما می نشیند، و آنگاه آن ارتباط شیرین با خدا برقرار می شود.
ادامه دارد...
لینک تلگرامی: اینجا