راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی(1)
اگر از دینداری لذت نمی‌بری، دینداری‌ات ایراد دارد! / بندگی، موتور تولید نشاط برای زندگی است
شناسنامه:
- زمان: 960306
- مکان: تهران، میدان فلسطین، مسجد امام صادق(ع)
- صوت: اینجا
چرا باید از دینداری و عبادت‌مان لذت ببریم؟ / بندگی موتور تولید نشاط برای زندگی است
ما باید از دینداری و عبادت‌مان لذت ببریم و نشاط پیدا کنیم و الا هم خودمان ضربه می‌خوریم، هم سوءتفاهم‌های فراوانی در جامعه نسبت به دینداری پدید می‌آوریم.
هم برای زندگی و هم برای بندگی نیاز به نشاط داریم؛ اما بندگی موتور تولید نشاط برای زندگی است. نباید مفهوم لذت را دست کم گرفته و خودمان را با بعضی مفاهیم ارزشی فریب بدهیم.
اگر ما به هر دلیلی (مثلاً به دلایل اخلاقی، ایمانی یا روحی) خودمان را به دینداری متقاعد کنیم، اما از دینداری لذت نبریم و نشاط و سرور پیدا نکنیم، مطمئن باشید که دینداری ما توأم با عُجب و غرور خواهد شد و فایده‌ای ندارد.
متدینی که از دینداری‌اش لذت نمی‌برد، دیگران را نسبت به دین، زده می‌کند و دعوای بیجای «دین و دنیا» پیش می‌آورد؛ مثل این سخن عوامانه: «همه‌اش که نماز و روزه و روضه نمی‌شود! یک‌مقدار هم سراغ دنیا برویم، تا کمی کیف کنیم و سرِحال بیاییم!» ما پرداختن به دنیا را نفی نمی‌کنیم، اما دنبال لذت و نشاط خیلی بالاتری هستیم.
میزان و نوع لذت «دین» نسبت به لذت «دنیا»، مثل لذت «غذا خوردن» است نسبت به لذت «راحتیِ بعد از قضای حاجت» که اصلاً کسی از آن صحبت نمی‌کند؛ یعنی لذت دنیا این‌قدر سطحش نسبت به لذت دین، پایین‌تر است.
ما نیاز به نشاط داریم، اما این نشاط را از کجا باید بگیریم؟ از هر جایی که بیشتر به ما نشاط می‌دهد! و آن «دین» است. علی(ع) می‌فرماید: «الدِّینُ حُبُورٌ» (غررالحکم/762) یعنی دین سرور است.
بیایید نگاه‌مان به دین را تغییر بدهیم و از دینداری و عبادت‌مان طلبکار شویم و انتظار «نشاط» داشته باشیم و بگوییم: این باید ما را سرِ حال بیاورد و الا یک نقصی هست.
اگر از دینداری لذت نمی‌بری، دینداری‌ات ایراد دارد!
اگر در راه عبادت سر حال نیاییم، یا در دینداری ما ایرادی هست و بیراهه رفته‌ایم، یا اینکه هنوز در اول راهیم. چون طبیعی است که یک‌مقدار طول می‌کشد تا انسان به لذت عمیق‌تر برسد. مثل کسی که می‌خواهد بدن تنومندی داشته باشد، چنین کسی طبیعتاً باید مقداری وقت بگذارد و ورزش کند. در این دنیا هر کسی بخواهد به یک مهارت مفید برسد، باید وقت بگذارد.
برخی می‌گویند: «دین برای رسیدن به معرفت خداست» آیا معرفت خدا لذت ندارد؟! برخی می‌گویند: «دین برای خوب شدن است!» آیا این خوب بودن، بهجت و نشاط می‌آورَد یا نه؟!
هر لذتی که خیلی عمیق باشد حلال است
لذت حلال و حرام هم داریم؟ بله؛ هر لذتی که خیلی عمیق باشد حلال است، و هر لذتی که عمیق نباشد و خیلی کِیف ندهد، و مانع رسیدن ما به لذت عمیق و فراوان بشود، حرام است.
خیلی‌ها به‌جای اینکه بپرسند: «چه کنم که اوجِ لذت را از نمازم ببرم؟» می‌پرسند: «چرا برخی از شادی‌ها و لذت‌ها در اسلام منع شده است؟» اینکه برخی در این لذت‌های اندک، گیر کرده‌اند و دنبال لذت‌های بالاتر نیستند، به‌خاطر برداشت غلط از دین است.
اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی لذت ببرند
اهل معنویت باید چندین برابر افراد معمولی از زندگی‌شان لذت ببرند و برای درس‌خواندن، کار کردن و فعالیت‌های زندگی، نشاط و انرژی مضاعف داشته باشند.
آدم غصه می‌خورد برای کسی که مذهبی شده ولی از دیندای‌‌اش لذت نمی‌برد! کسی که نماز می‌خواند ولی از نمازش لذت نمی‌برد، مثل کسی است که تا لبِ چشمه رفته، ولی تشنه برگشته است! امام رضا(ع) می‌فرماید: کسی که ذکر خدا بگوید و اشتیاق به خدا در درونش نیاید، خودش را مسخره کرده است. (مجموعۀ ورام/2/111)
چه کسی حسود و بخیل می‌شود؟ کسی که لذت عمیق نبرده است. چه کسی متکبر می‌شود؟ کسی که احساس کند هیچکس دوستش ندارد و عوضش بخواهد خودش را بزرگ نشان دهد. اگر تهِ دلش لذت می‌برد، دیگر لازم نبود قیافه بگیرد. لذت عمیق، آدم را از این بدی‌ها پاک می‌کند و از کلاس اخلاق بی‌نیاز می‌کند.
چرا انسان دچار ریا می‌شود؟ چون از خودِ عبادت لذت نمی‌برد
چرا انسان دچار ریا می‌شود؟ چون از خودِ عبادت لذت نمی‌برد. وقتی انسان می‌خواهد از تشویق دیگران لذت ببرد، خدا می‌گوید: خُب از متن این عبادت لذت ببر؛ چرا از حاشیه‌اش می‌خواهی لذت ببری؟! اگر از بندگی، قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و... لذت عمیق ببری، پاک می‌شوی.
آدمِ دینداری که رابطه‌اش با خدا بی‌مزه و بی‌لذت است، دنبال لذت‌های دیگر می‌گردد که زندگی‌اش را لذت‌بخش کند. لذت نبردن از دینداری، ما را به‌سمت رنج بردن از بی‌دینی می‌برد.
رسیدن به هر دوست‌داشتنی‌ای، لذت دارد. هرچقدر این دوست‌داشتنی بزرگ‌تر باشد رسیدن به آن، زحمت بیشتری می‌طلبد. زحمتِ رسیدن به لذت هم، خودش لذت دارد.
عالییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی