اگر میخواهی به نشاط عمیق برسی، نباید نوسان غم و شادی داشته باشی/ کسی که مخالفت با هوای نفس نکند به لذت و نشاط دائم و عمیق نمیرسد؛ کمااینکه آدم تنپرور، هیچوقت لذت کوهنوردی را درک نمیکنند!/ فرق دینداری و بیدینی در انتخاب راه درست یا غلط برای رسیدن به لذت و شادی است
دشمنان حقیقت دربارۀ رنج و سختیِ رسیدن به لذت عمیق مبالغه کردهاند/ دو کار همزمان ابلیس: 1. شادی کم و بیمزۀ دنیا را برای آدم عمده میکند 2. دربارۀ رنج خوب بودن مبالغه میکند/ نشاط و لذتی که از دنیا بهدست میآید؛ کم، سطحی، آسیبزا و غمافزاست/ ریاضتی که دین به ما میدهد، از سختیهایی که در گناه و بطالت میکشیم کمتر است
ما بلد نیستیم خیلی از کارهایمان را بهخاطر خدا انجام دهیم/ برای اینکه بتوانی هر کاری را بهخاطر خدا انجام دهی یک راه وجود دارد؛ اعتراض کن.../ یک مدت از سرِ «احترام خدا» کارهایت را بهخاطر او انجام بده؛ کمکم عاشق خدا میشوی!
تنها راهش این است که همۀ کارهایت را بهخاطر خدا انجام دهی/ انرژی و نشاط ما در انجام هر کاری، به نوع نگاه و نیت ما بستگی دارد/ منتظر نباش یک شیرینی خاصی در زندگیات پیدا شود که لذت ببری؛ کاری کن از همین زندگیِ عادیات خیلی نشاط پیدا کنی! هر کار سادهای را هم «بهخاطر خدا» انجام بده تا از آن لذت ببری!
اگر به دنیا علاقه داشته باشی، یک روز شاد هستی، یک روز غمگین، یک روز امیدوار هستی، یک روز مأیوس! اما وقتی حبالدنیا را از دلت بیرون کنی از نوسان غم و شادی رها میشوی و در مسیر نشاطِ رو به تزاید قرار میگیری. حالا چگونه میتوان این محبت به دنیا را از دل خارج کرد؟
در این عالم تنها کسانی که میشود عاشقانه دوستشان داشت، اهلبیت(ع) هستند/ نشاط عمیق با محبت شدید، پدید میآید/ شدیدترین محبت، آن است که محبوب را از خودت بیشتر دوست داشته باشی/ مهمترین عامل نشاط، محبت به اولیاء خداست/ محبت به اولیاء خدا «نتیجۀ محبت خدا» و «آورندۀ محبت خدا» است/ حتی یکذره دوست داشتن هم موجب نشاط میشود؛ اما نشاطِ یکذرهای! بعضی از زن و شوهرها بههمین دلیل از هم طلاق میگیرند...
شاخص عشق این است که «بیشتر از خودت، محبوب را دوست بداری»/ کسی که نتواند عمیقاً و شدیداً کسی را دوست داشته باشد، اندوهگین، نامتعادل، حسود و بخیل میشود/ اگر عاشق باشی و محبوب داشته باشی، حتی اگر به او نرسی هم در اوج نشاط هستی!/ اگر «معشوق» داشته باشی و نگاه او برایت خیلی مهم باشد، چیزهای دیگر برایت مهم نخواهد بود و تو را غمگین نمیکند
وقتی یک آدم خوب به ما انرژی مثبت میدهد، یک امام(ع) چقدر میتواند انرژی بدهد!/ آدم چقدر میتواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد؛ امام(ع) بمب انرژی مثبت است!/ چرا اهلبیت(ع) به ما نشاط میدهند؟ چون عاشق ما هستند و سرشار از انرژی مثبت/ صرفاً برای آرامش سراغ اهلبیت(ع) نرویم؛ دنبال اوج نشاط باشیم!/ خودت را به خواندن «زیارت آل یس» عادت بده، تا نگاه محبتآمیز امام زمان(ع) به خودت را حسّ کنی
اگر حالت خوب نیست، لابد محبت به اهلبیت(ع) در دلت کم است!/ کسی که اهل محبت اهلبیت(ع) است، از عبادت و دینداریاش بیشتر لذت میبرد/ ما برای اینکه حالمان خوب بشود دینداری میکنیم و این اصلاً مغایر اخلاص نیست!/ اخلاص یعنی عمل خوب را بهخاطر پاداشی که از خدا میگیری انجام بدهی/ یکی از اصلیترین پاداشها یا فوائدِ عبادت و دینداری، نشاط است