راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی/ ج15
چرا امام(ع) این‌قدر آدم را مسرور می‌کند؟/ به اندازۀ انرژیِ مثبتی که امام(ع) دارد، می‌توانیم از او سرور بگیریم / امام، بمب انرژی مثبت است
شناسنامه:
- زمان: 96/03/20
- مکان: تهران، میدان فلسطین، مسجد امام صادق(ع)
- صوت: اینجا
بخش‌هایی از پانزدهمین جلسۀ سخنرانی علیرضا پناهیان در مسجد امام صادق(ع) تهران، با موضوع «راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی» را می‌خوانید:
وقتی سراغ امام می‌رویم، باید به دنبال اوج نشاط باشیم
معنویت ابتدا به انسان آرامش می‌دهد، اما بعدش کم‌کم نوبت به سرور و فرح و از آن بالاتر «نشاط و انرژی» خواهد رسید که اینها همه از برکات و فوائد معنویت است. اما وقتی انتظار ما از معنویت، کم باشد، به همان آرامشِ اولیه اکتفا می‌کنیم، درحالی‌که معنویت باید انسان را به اوج انرژی و نشاط برساند.
محبت اهل‌بیت(ع) از مهمترین عوامل معنویِ سرور برانگیز است. اگر ما صرفاً برای اینکه یک‌مقدار آرامش پیدا کنیم، به سراغ اهل‌بیت(ع) برویم، اکتفا کردن به این بهرۀ حداقلی، خودش یعنی ناشکری و قدرِ این نعمت را ندانستن! باید دنبال بهره‌های بیشتر و دنبال «اوج نشاط» باشیم.
وقتی یک آدم خوب به ما انرژی مثبت می‌دهد، یک امام(ع) چقدر می‌تواند انرژی بدهد!
یکی از عوامل مهم در معنویت که موجب لذت فوق‌العاده بالای انسان می‌شود «ولیّ‌الله» است؛ البته این فقط در ارتباط با چهارده معصوم(ع) نیست، بلکه آدم‌های خوب و باصفا هم به آدم انرژی می‌دهند و گفتگوی با آنها لذت‌بخش است.پ
در روانشناسی و برخی علوم تجربی، می‌گویند که مثبت بودن آدم‌ها روی همدیگر اثر دارد. شما وقتی به محضر یک آدم بسیار خوب-مثل آیت‌الله بهجت(ره)- بروید، میتوانید انرژی مثبتش را حس کنید. وقتی مؤمنین و آدم‌های خوب به ما انرژی مثبت می‌دهند، حالا ببینید این انرژی مثبت در نزد «امام(ع)» چقدر بالاست!
چرا انسان از محضر امام سرور می‌گیرد؟
چرا محضر امام(ع) این‌قدر لذت‌بخش است و حتی اگر از راه دور هم به او سلام بدهی، و در قلبت یادش کنی، و مدحش را بخوانی، این حسّ را پیدا می‌کنی؟
یکی از ویژگی‌های امام، علاقۀ شدیدی است که نسبت به ما دارد. چرا امام زمان(ع) هر هفته-یا هر روز- به پروندۀ ما رسیدگی می‌کند؟(کافی/1/219) (وسائل‌الشیعه/16/114) آیا این تکلیف اداری ایشان است؟! برای اینکه ایشان شدیداً به ما علاقه دارد و نگران ماست، این‌کار را می‌کند و برای ما استغفار می‌کند.
دغدغه‌مند بودن امام برای امتش را باید پیش خودمان تحلیل کنیم، و درباره‌اش فکر کنیم. وجود یک پیامبر و امام، سرشار از انرژی مثبت و دلسوزی برای امت است. شما همین‌که به سمتش بروی، یا او را صدا بزنی و به او سلام بدهی، از این انرژی مثبت، بهره می‌بری.
یک مدتی خودت را به خواندن «زیارت آل یس» عادت بده و بعد ببین با تو چه‌کار می‌کند! کم‌کم نگاه محبت‌آمیز امام زمان(ع) به خودت را حسّ می‌کنی. از این لذت‌ها بهره ببرید. اینها از عوامل سرور ما هستند.
آدم چقدر می‌تواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد!
آدم چقدر می‌تواند از امام(ع) سرور بگیرد؟ به اندازۀ انرژی مثبتی که امام دارد! ما اکثراً فکر می‌کنیم که باید التماس کنیم تا امام زمان(ع) به ما نگاه کند! این خیلی اشتباه است.
امیرالمؤمنین(ع) به یکی از دوستان خود که یک کسالتی داشت، فرمود: شما دوستان ما وقتی مریض می‌شوید ما بخاطر شما مریض می‌شویم؛ نه فقط نسبت به شما که اطراف ما هستید، بلکه نسبت به تمام دوستان‌مان در هرکجای عالم که هستند، این‌گونه هستیم (لَیْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ یَمْرَضُ إِلَّا مَرِضْنَا بِمَرَضِهِ؛ بصائرالدرجات/1/260(
چرا اهل‌بیت(ع) انرژی‌بخش هستند و به آدم سرور می‌دهند؟ چون خیلی انرژی مثبت دارند، به اندازۀ تمنایی که برای عاقبت‌بخیری و پاکیِ ما دارند؛ حتی بیشتر از یک مادر! امام رضا(ع) فرمود: امام مانند مادر نسبت به طفل شیرخوار، دلسوز و مهربان است (الْإِمَامُ...کَالْأُمِ الْبَرَّةِ بِالْوَلَدِ الصَّغِیر؛ تحف‌العقول/439(
• همان‌طور که طفل شیرخوار مدام لباس خود را کثیف می‌کند و مادر هم کارش این است که او را تمیز کند؛ کار امام هم این است که گناه بندگان خدا را پاک کند، چون دلسوز آنهاست.
امام، بمب انرژی مثبت است
وقتی به حرم امام رضا(ع) رفتی، نگو: «می‌ترسم آقا تحویلم نگیرد!» نگو: «من آدم نالایقی هستم!» من بنا نیست چیزی باشم؛ بلکه او اقیانوس انرژی مثبت و کهکشان نشاط و سرور است.
چرا یک امام و یک ولیّ خدا این‌قدر آدم را مسرور می‌کند؟ چون او عاشق ماست! چون او تماماً مثبت است و نگاهش به ما مقدرات ما را تغییر می‌دهد، و دعایش برای ما عالم را به نفع ما زیر و رو می‌کند! «امام، بمب انرژی مثبت است» البته این یک تعبیر حداقلی و ضعیف است؛ مسأله بالاتر از اینهاست.
چه کسی رو به تو آورد و نچید از تو نگاهی
دل ما زلف پریشان، رخ تو آینه دار است