۹۷/۰۴/۱۰

چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟/ ج24

محبت اهل‌بیت(ع) راهی برای درک محبت خداست/وقتی اهل‌بیت(ع) این‌قدر مهربانند، خدا چقدر مهربان است!

شناسنامه:

• مکان: مسجد امام صادق(ع)
• زمان: 1397/03/20
• مناسبت: ماه مبارک رمضان
• صوت: اینجا
• گزارش تصویری: اینجا
• کلیپ صوتی: پیشنهاد دهید
• اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید

در ادامه بخش‌هایی از بیست و چهارمین شب سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان در مسجد امام صادق(ع) با موضوع «چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟» را به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بیان معنوی می‌خوانید:

• کسی که به رحمت و مهربانی خدا ایمان بیاورد و بتواند از آن لذت ببرد-که بالاترین لذت‌ها را به دنبال دارد- می‌تواند از همۀ فوائد دنیا هم بگذرد، از همۀ آدم‌هایی که به او خطا کرده‌اند هم بگذرد؛ چون خودش کاملاً سیراب است. چنین کسی کم‌کم می‌تواند دلسوز مردم بشود و حالتی شبیه حالت امامان برای مردم جامعه پیدا کند. امام هم چون از رحمت پروردگار خیلی بهره می‌برد، سعۀ صدر و سماحت و مهربانی نسبت به خلق خدا پیدا می‌کند، کمااینکه در زیارت جامعه می‌خوانیم: ائمۀ هدی(ع) «معدن رحمت» هستند.

• چگونه مهربانی خدا را باور کنیم و از آن بهره‌برداری کنیم؟ برای اینکه مهربانی خدا را درک کنیم و از آن بهره ببریم، باید از تفکر استفاده کنیم. کسی که با فکر به این عالم نگاه کند همۀ نعمات الهی را مظهر مهربانی خدا می‌بیند و بعد کم‌کم کارش به «شکر» می‌کشد.

• در کنار تفکر، یک راه دیگر هم وجود دارد؛ اینکه به‌سراغ قرآن برویم و با فکر، قرآن بخوانیم. آیات قرآن، مظهر مهربانی خداست. یکی دیگر از راه‌های درک، باور و چشیدن مهربانی خدا، «ائمۀ هدی‌(ع)» هستند، قرآن کریم رسماً دربارۀ پیامبر(ص) می‌فرماید: «رَحْمَةً لِلْعالَمینَ» (انبیاء/107)

• در روایات متعددی توضیح داده شده است که اهل‌بیت(ع) منبع رحمت هستند: «وَ بِنَا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ بِنَا یَنْشُرُ الرَّحْمَة...» (امالی صدوق/186) به واسطۀ ما باران می‌بارد، به واسطۀ ما رحمت الهی نشر پیدا می‌کند و به واسطۀ ما برکات زمین خارج می‌شود. همچنین أمیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «إِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِکَةِ وَ بَیْتُ الرَّحْمَة» (کافی/1/221)

• اهل‌بیت(ع) مظهر مهربانی خدا هستند. یکی از جاهایی که آدم می‌تواند مهربانی خدا را لمس کند جایی است که یاد اهل‌بیت(ع) هست؛ یعنی مجلس ذکر اهل‌بیت(ع). برای اینکه انسان، مهربانی خدا را لمس کند، خوب است توسل به اهل‌بیت(ع) پیدا کند و برای اینکه مهربانی اهل‌بیت(ع) را لمس کند، به حرم ایشان برود.

• البته در بین اهل‌بیت(ع) أباعبدالله‌الحسین(ع) بیشتر مظهر مهربانی است؛ به این معنا که هر کسی-بدون سیر و سلوک- می‌تواند از مهربانی ایشان بهره بگیرد. مرحوم قاضی طباطبایی می‌فرماید: در عالم مکاشفه دیدم «رحمة الله الواسعة» حسین(ع) است! این رحمت واسعه به همه تعلق می‌گیرد، مثل رحمت رحیمیۀ پروردگار نیست که برای خوب‌ها باشد، بلکه همه می‌توانند از این رحمت واسعه بهره‌مند شوند.

• در روایت هست که خدا مهربانی را صد قسمت کرد، نود و نُه قسمتش را به اهل‌بیت(ع) داد و یک قسمتش را به سایر خلق خدا داد که از آن، محبت مادر به فرزند، عشق بین زن و شوهر و... پیدا شد. (إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَلَقَ مِائَةَ رَحْمَةٍ فَتِسْعٌ وَ تِسْعُونَ رَحْمَةً عِنْدَهُ مَذْخُورَةٌ لِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ عِتْرَتِهِمَا وَ رَحْمَةٌ وَاحِدَةٌ مَبْسُوطَةٌ عَلَى سَائِرِ الْمَوْجُودِینَ؛ تأویل‌الآیات/ 81 ) لذا محبتی که مهربان‌ترین مادر نسبت به فرزندش دارد، هیچ‌وقت به محبت امام نسبت به امتش نمی‌رسد.

• ما اگر مهربانی اهل‌بیت(ع) و شدتِ محبت ایشان نسبت به خودمان را درک کنیم در درجۀ اول، نسبت به همدیگر مهربان می‌شویم و از خطاهای همدیگر راحت می‌گذریم. در درجۀ بعد، متوجه مهربانی خدا هم می‌شویم و ارتباط ما با خدا هم قشنگ می‌شود (با توجه به اینکه درک مهربانی اهل‌بیت(ع) آسان‌تر از درک مهربانی خداست، چون آنها هم مثل ما انسان هستند و مهربانی آنها ملموس‌تر است)

• محبت اهل‌بیت(ع) راهی برای درک محبت خداوند است. کسی که مهربانی اهل‌بیت(ع) را درک کند خوب است مدام بگوید «وقتی اهل‌بیت(ع) این‌قدر مهربان هستند، حالا ببین خدا چقدر مهربان است!»

• شاید بتوان گفت که اهل‌بیت(ع) خودشان را در راه محبت ما کشتند! البته این تعبیر دقیقی نیست اما درست است. در واقع آنها برای این کشته شدند که دین به ما برسد، یعنی برای هدایت ما کشته شدند. وقتی پای هدایت مردم در میان باشد، شخصیت باعظمتی مثل امام حسین(ع) هم در این راه به شهادت می‌رسد.

• وقتی شما می‌روید درِ خانۀ اهل‌بیت(ع) تا رحمت خدا را درک کنید و دریافت کنید، احتمالاً دو برابر، رحمت خدا را درک می‌کنید. چون شما وقتی به مهربانی خدا بی‌اعتنایی کنید، به خدا ضرر و صدمه‌ای نمی‌رسد و اگر به خدا احترام بگذارید، به او نفعی نمی‌رسد. ولی اهل‌بیت(ع) انسان هستند، عاطفه دارند، دل‌شان می‌شکند، خوشحال می‌شوند و... خداوند هم اهل‌بیت(ع) را دوست دارد و می‌فرماید: اگر ایشان را دوست بدارید، من به صورت خاصی به شما پاسخ خواهم داد و اگر به آنها بی‌احترامی کنید به صورت خاصی مورد غضب من قرار می‌گیرید.

<<جلسه قبل

جلسه بعد>>