علامت انسان صبور
صبر یعنی در سختیها مقاومت کنی و سختترین قسمت آن این است که بدیهای دیگران را تحمل کنی. علامت وجود صبر این است که در متن سختیها فعال باشی و وظایف روزمرۀ خود را با نشاط انجام دهی.
صبر یعنی در سختیها مقاومت کنی و سختترین قسمت آن این است که بدیهای دیگران را تحمل کنی. علامت وجود صبر این است که در متن سختیها فعال باشی و وظایف روزمرۀ خود را با نشاط انجام دهی.
فرق دنیاگرایی و آخرت گرایی در این است که دنیا را اول میبینی بعداً علاقه پیدا میکنی، ولی آخرت را باید اول علاقه پیدا کنی و بعداً ببینی. حالا چگونه باید ندیده به آخرت علاقه پیدا کنیم؟ راه اصلی آن تفکر است؛ راه دیگرش، از دل بیرون کردن علاقه به دنیای فانی و بیارزش است و راه دیگرش، عمل کردن برای آخرت است.
نماز تمرینی برای ملاقات خداست. نماز برای خوبان تجربه ملاقات خدا و برای ما تمنای ملاقات خداست. برای نماز که آماده میشویم...
نماز تمرینی برای ملاقات خداست. نماز برای خوبان تجربه ملاقات خدا و برای ما تمنای ملاقات خداست. برای نماز که آماده...
دو چیز باید ما را بترساند؛ یکی غضب خدا و دیگری لبخند رضایت شیطان و دو چیز باید ما را امیدوار کند؛ یکی قدرت خدا در محبتش به ما و دیگری ضعف شیطان در دشمنی با ما. اگر این دو نوع ترس و امید در انسان باشد، آدم بسیار قوی و متعادل خواهد شد و بصیرت و معنویت فراوانی هم خواهد یافت.
خدا ما را درگیر دنیا میکند؛ بعد میفرماید خود را رها کنید. اگر وارد دنیا نمیشدیم؛ بیرون ماندن و آلوده نشدن راحت بود. ولی این حکم تکوینی و گاهی تشریعی است که باید وارد دنیا شد. بعضیها سعی دارند با ترک بعضی وظایف از صحنۀ درگیر شدن با دنیا فرار کنند. اینها هیچگاه تعالی پیدا نمیکنند.
خدا به طرز خاصی اصرار دارد اختیار و مدیریت زندگی ما در دست خودش باشد. گاهی از اوقات برنامههای ما را به هم میزند و تدبیر خودش را جایگزین میکند و قطعاً بهتر هم نتیجه میدهد ولی ما دوست داریم پیشبینیهای ما به هم نخورد. هر چه بیشتر به بیاختیاری خود در برابر خدا پی ببریم، موحدتر میشویم.
ما نمیتوانیم کاری کنیم که دیگر در دنیا رنج نبریم؛ اما میتوانیم رنج خود را کمتر کنیم. برای اینکه رنج خود را کاهش دهیم اولاً نباید معصیت کنیم. ثانیاً باید اهل صبر باشیم. آغاز صبر و ظرفیت این است که بدانیم دنیا محل رنج است و نمیشود رنج را از زندگی دنیا حذف کرد.
عمر سرمایه موقت است و فقط سودش برای ما میماند. اگر جای خوبی سرمایهگذاری شود و یا اصلاً سرمایهگذاری نشود به هر حال اصل سرمایه از بین میرود. باید بدون فوت وقت آن را به کار گرفت. نباید منتظر فرصت خوبی باقی ماند. بهترین جای نقد و پرسود برای سرمایهگذاری، بنگاه سرمایهگذاری خداست.
زندگی، جستجوی خوشبختی و تلاش برای به دست آوردن آن نیست، زندگی مبارزه برای حفظ خوشبختی است. ما وقتی آفریده شدیم، خوشبختی را به دست آوردیم. باید تلاش کنیم آن را از دست ندهیم. این نگاه، قدرت انسان را مضاعف میکند و امید بیشتری به انسان میدهد.