امام خمینی(ره) میفرمایند: قصه امام حسن و قضیه صلح، این هم صلح تحمیلی بود؛ برای اینکه امام حسن، دوستان خودش، یعنی آن اشخاص خائنی که دور او جمع شده بودند، او را جوری کردند که نتوانست خلافش بکند، صلح کرد؛ صلح تحمیلی بود. این صلحی هم که حالا به ما میخواهند بگویند، این است.
لازمۀ برقراری حکومت مهدوی رسیدن به رشد و عقلانیت زندگی جمعی است به گونهای که بتوانند با زندگی جمعی، قدرتمند بشوند و به ادارۀ امور خود بپردازند. فعلاً بشریت دچار فریب شعارهای توخالی دموکراسی و ادعاهای پوچ آزادی و حقوق بشر است و اسیر وعدههای قدرتمندان منافق و زورگوست.
حضور در یک تشکیلات مردمی خود نوعی ولایتمداری است؛ چون برتری رفقایت را پذیرفتهای و این مقدمهای است برای پذیرفتن برتری ولیّ خدا. از طرف دیگر ولایتمداری نیز یعنی کسب آمادگی برای حضور در یک تشکیلات مردمی و پذیرفتن برتری دیگران بر خود. چون در ولایتمداری اصل برتری افراد بر یکدیگر را پذیرفتهای.
(مسجد امام صادق(ع) و حسینیه آیت الله حق شناس(ره) - رمضان 97 - 27جلسه)
مهربانی در دو سطح قابل تعریف است: حداقلی و حداکثری، مهربانی حداقلی آن است که با دیگران مهربان باشیم بدون آنکه مستقیماً با آنها زندگی کنیم و تنها هنگام عبور از کنار دیگران مهربان باشیم. و مهربانی حداکثری آن است که با دیگران زندگی کنیم و منافعمان را با آنها به مشارکت بگذاریم، بدیهایشان را تحمل کنیم و مهربان باشیم.