گذشته، حال و آیندۀ ایران، از آن زنان بوده و خواهد بود و همین شخصیت قوی زنان ما است که پدر آمریکا را درآورده/ همۀ رزمندگان سلحشور، مدیون مادران‌شان هستند و انقلاب مدیون زنان است

اجتماع بزرگ دختران دانشجو به مناسبت روز دختر در حرم حضرت معصومه(س):

حجاب مظهر قدرت و مهربانی زن است/ اگر زنان ضعیف بشوند، همۀ جامعه برده خواهند شد

فرهنگ غرب می‌خواهد امتیازات زنان ما را از آنها بگیرد و وقتی زنان جامعه را ضعیف کنند تمام جامعه برده خواهند شد. وقتی بتوانند زنان جامعه را ترسو و درگیر با رقابت های اضافی و به دنبال جلب نظر مردان بار آورند این جامعه مردانش هم ضعیف می‌شوند

فاسدشدن برخی دولتمردان، یکی از آثار شوم «تمرکز قدرت در دولت» و عدم مشارکت مردم است/ متدیّنی که نقش‌آفرینی مردم در امور جامعه را جدّی نداند، دین در ذهنش تحریف‌شده است

علی(ع) از مردم می‌خواست با تشخیص خودشان در کارها مشارکت کنند ولی مردم احساس مسئولیت نمی‌کردند/ یک راه ادارۀ جامعه این است که از مردم مشارکت نخواهید و با زد و بند سیاسی کارها را پیش ببرید

همایش مدیران هیئت رزمندگان اسلام سراسر کشور در قم

هیئتی که برای اربعین، کاری نکند هیئت نیست/ مهمترین حرکت هیئت‌ها در راستای ظهور، کار برای اربعین است

حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، در بیست و هفتمین همایش مدیران هیئت رزمندگان اسلام سراسر کشور که در شهر مقدس قم در حال برگزاری است به سخنرانی پرداخت. در ادامه گزیده‌ای از این سخنرانی را می‌خوانید:

علیرضا پناهیان در جمع مدیران هیئت‌ها؛ قم 

نقش ستاد اربعین در تشدید فتنۀ پارسال چه بود؟/ اردو بردن برای زیارت، خصوصاً اربعین، جزء اصلی‌ترین کارهای هیئت است

چرا حکومت امیرالمؤمنین(ع) در ظاهر به موفقیت‌های مورد انتظار نرسید؟/ وقتی یاران خاص علی(ع) به شیوۀ مدیریت ایشان ایراد می‌گرفتند، وضع عموم مردم معلوم است!

زندگی شاکرانه، زندگیِ متوجه به گذشته است نه آینده؛ شاکر لطفی باشیم که خدا قبلاً به ما داشته!/ کسی که الان از لطف خدا شاد نباشد، در مسیر رسیدن به موفقیتِ آینده هم احساس پوچی می‌کند

اگر توجه نکنیم که ما محبوب خدا و اهل‌بیت(ع) هستیم: 1. خود را مکلّف به رعایت ادب و ادای حق نسبت خدا و اولیاءخدا نمی‌دانیم 2. بعضی از محبین، ممکن است به عشق خود مغرور شوند

بخش مهمی از دین‌گریزی‌ها به دلیل «زدگیِ مردم از ادبیات دینی ما طلبه‌ها» است

 پناهیان: ادبیات طلاب در تبیین دین که بیشتر با فقه و اصول و مباحث کلامی، شکل گرفته است، باید به ادبیات قرآنی بازگردد