نوشتار پیش‌رو برگرفته از مباحث استاد پناهیان در همایش «الگوی تعلیم و تربیت در مهد و دبستان» و برخی مباحث دیگر در این زمینه است که توسط موسسه بیان معنوی جمع‌آوری و تنظیم شده و به تناسب بحث مطالبی جهت تکمیل و تبیین اضافه شده است تا تناسب بیشتری با یک متن مکتوب داشته باشد.
برخی از اتفاقات سیاسی که در جامعه می‌افتد، موجب تغییر جهت سیاسی جامعه می‌شود؛ تغییر جهت سیاسی یعنی قدرت «برخلاف روال موجود» توزیع و مدیریت شود. مثلاً در آمریکا، رئیس‌جمهورها عوض می‌شوند ولی جهت سیاسی آن‌ها عوض نمی‌شود.
بعضی می‌خواهند بحث نارضایتی عمومی را عامل آشوب‌های شهری قرار دهند، در این شرایط و با وجود همه ضعف‌های دولت، باید از ثبات جامعه حمایت کنیم چراکه دشمن به دنبال سرنگونی نظام و مملکت است.
با همۀ پیچیدگی‌های فتنه‌های آخرالزمان، بسیار ساده می‌شود از این فتنه‌ها عبور کرد، چون خدا در امتحانات سخت، امکانات زیاد هم می‌دهد.
ساختار حاکمیتی بدون تشکیلات مردمی جواب نمی‌دهد.
در این محیط‌ها دیگر نباید برخورد کارمندی یا برخورد اداریِ زننده، صورت بگیرد. برای مملکت ما رفع این مشکلات کاری ندارد، کمااینکه یکی از برادران در اینجا اعتراض کردند و گفتند: «چرا می‌خواهند به ما وام بدهند؟!» الان این وام‌ها واقعاً اذیت‌کننده و آزار‌دهنده است، انگار نمک به زخم پاشیدن است. بیایند کمک کنند تا یک اولیاتی برای ساخت خانه انجام شود.
آثار این زلزله از بین نمی‌رود؛ تا وقتی که خانه‌ها ساخته بشود. مردم ما دست به‌دست هم بدهند و به ساختنِ این خانه‌ها کمک کنند. اینجا مردمان خوبی هستند که بعضی از خانه‌های‌شان را ده سال طول کشیده تا ساخته‌اند اما خانۀ خود را در یک شب از دست داده‌اند.
جوان شیعۀ منتظر کسی است که برخی رفقای صمیمی‌اش از جوانان اهل‌سنت باشند. اینکه امام عسکری(ع) فرمود: «همۀ» دل‌ها را به ما علاقمند کنید، منظور جوانان شیعه نبوده، بلکه منظور جوانان اهل‌سنت بوده. «جُرُّوا إِلَیْنا کُلَّ مَوَدَّة»(تحف‌العقول/488)
