مبارزۀ دائمیبا هر انگیزۀ خوبی که با هوای نفس مبارزه کنی، خواهی دید که در لابه‌لای انگیزه‌های خوب، هوای نفس دیگری پیدا می‌شود. هوای نفس مانند علف هرز در مزرعه دل ما می‌روید. هر چه این مزرعه را با معنویت آبیاری می‌کنی، علف هرزه‌ها هم بیشتر آب می‌خورند. چاره این نیست که دلت را بخشکانی؛ باید دائماً علف‌ها را درو کنی.
تأثیر تجمع خوبانتجمع آدم‌های خوب در کنار هم و همدلی، همصدایی و همکاری آنها با یکدیگر مهم‌ترین منبع تولید قدرت حق و نور معنویت در عالم است. در حالی که اهل باطل هر قدر دور هم جمع شوند اثر چندانی در عالم ندارند. هر چه قدر این تجمع بیشتر باشد معجزات بزرگتری می‌آفریند. مثل تجمع پیاده‌روی اربعین در کربلا.
مهربانیمهربانی کردن جدا از دلنشین بودن یک روش تربیتی هم به حساب می‌آید. وقتی به کسی مهربانی می‌کنی یعنی به او می‌گویی تو هنوز فرصت بازگشت داری، نیازی نیست از رفتار بدت دفاع کنی، می‌توانی با آرامش به بد بودن رفتارت فکر کنی و به این نتیجه برسی که رفتار بدی داشتی و برای اصلاحت روی کمکم حساب کن.
مصرفی شدن جامعه و تولیدات متنوع کارخانه‌ها در تمامی کالاها و خدمات موجب شده است در خانه کارهای کمتری باقی بماند و مادران غالباً در خانه دچار بیکاری شده‌اند. این سبک زندگی موجب سودآور نبودن خانه‌داری شده و از طرفی هزینه‌های زندگی مصرفی، زنان را وادار به کار خارج از خانه کرده است.
دوست داشتندوست داشتن اتفاقی است که اگر نیفتد زندگی سرد خواهد بود و اگر اتفاق بیفتد به مرور همه چیز را آتش خواهد زد. دوست داشتن حد وسط ندارد. اگر به کسی علاقه نداشته باشی شاد نیستی، اگر کسی را دوست داشته باشی غمگین خواهی شد. مگر اینکه خدا را بیش از همه دوست داشته باشی؛ آنگاه به تعادل می‌رسی.
شغل بیرون خانه برای مادران بد نیست و گاهی از اوقات لازم است، ولی مادری که شغل بیرون از خانه دارد مانند ملوانی است که مجبور است هفته‌ها خانواده‌اش را تنها بگذارد. دوری برای مدت‌های طولانی از خانواده چیزی نیست که مردی به آن افتخار کند و از آن راضی باشد یا دیگران به او رشک ببرند.
انسان می‌تواند مانند پرنده‌ها پرواز کند، مانند ماهی‌ها شنا کند و مانند دیگر حیوانات روی زمین راه برود. اما نمی‌تواند فراموش کند که انسان است و باید با حیوانات فرق داشته باشد. حیوانات می‌توانند مثل تو غذا بخورند و نفس بکشند؛ اما نمی‌توانند مانند تو فکر کنند. تفاوت خودت را با حیوانات بیشتر کن!
شغل بیرون خانه برای مادران بد نیست و گاهی از اوقات لازم است، ولی مادری که شغل بیرون از خانه دارد مانند ملوانی است که مجبور است هفته‌ها خانواده‌اش را تنها بگذارد. دوری برای مدت‌های طولانی از خانواده چیزی نیست که مردی به آن افتخار کند و از آن راضی باشد یا دیگران به او رشک ببرند.
نیاز ما به رحمت خدا بیشتر از نیاز ما به آب و هواست. شاید به همین دلیل باید در آغاز هر کاری ذکر بسم الله الرحمن الرحیم را بر دل و زبان جاری کرد. اگر خدا به ما رحم نکند قوانین هستی ما را له خواهند کرد. همان قوانینی که باعث استحکام حیاتند و اگر نباشند نمی‌شود در این دنیا زندگی کرد.
مادران با تولد هر فرزند، خود را رشد می‌دهند. کسی که خود را از مادری برای فرزندان متعدد محروم می‌کند، مواهب معنوی فراوانی را از دست می‌دهد. هر فرزند یک اثر هنری فاخر است که ارزش یک عمر سرمایه‌گذاری هنرمند را دارد. چشم‌ها سال‌ها به اثر خیره می‌شود، ولی دل‌ها هنرمند را تحسین می‌کنند.
