یک خانم و آقای دانشجو (یک زوج جوان) که هر دو در مقطع کارشناسی ارشد درس میخواندند، در دانشگاه تهران پیش بنده آمدند و گفتند: ما بعد از چند سال که از ازدواجمان میگذرد، میخواهیم بچهدار شویم اما نمیدانیم واقعاً آمادگی تربیت فرزند را داریم و آیا میتوانیم مسئولیت تربیت فرزند را به عهده بگیریم یا نه؟!
زندگی گرانبهای امیرالمؤمنین(ع) که دردانۀ خلقت بود، خرج چه مسالۀ مهمی شد؟ خرج نشان دادن بدیهای پنهان در عدهای از مؤمنین. بدترینشان خوارج بود که خیلی مذهبی، انقلابی و عدالتخواه بودند و مشکل اصلی آنها کجفهمی بود. از یک آیۀ قرآن برداشت کردند که باید علی(ع) و معاویه را بکشیم.
دلیل اصلی اصرار و گریۀ شدید ما برای استغفار، برخی رفتارهای نادرست نیست. علت اصلی که باید بخاطرش خیلی استغفار کنیم، نگرانی از وجود بدیهای پنهان در خودمان است. بدیهایی که خودمان هم خبر نداریم. اطمینان به خود، چشمۀ اشک و استغفار را خشک میکند.
گاهی عبادت ما سنگِ راه بندگیمان میشود/ قیام امام حسین(ع) در یومالترویه، علیه عبادت بیمحتوا بود؛ عبادتی که در آن جهاد، ولایت و نجات بشریت نیست/ برای اینکه دچار آفت عبادت و تحجرهای دینی نشویم باید به یومالترویه بپردازیم/ بعضیها یک برنامه عبادی و معنوی را میگیرند و به صورتی لجبازانه آنرا ادامه میدهند؛ تا آنجا که در مقابل سایر فرمانهای خدا میایستند!
چقدر خوبست هیئتیها یاد یومالترویه را احیا و نامش را بر زبانها جاری کنند و با برگزاری مراسم مخصوص این روز، آغاز غربت حسین(ع) و نقطۀ شروع حماسۀ عاشورا را گرامی بدارند. این روز، همراه ایام مسلمیّه و شهادت امام باقر(ع) است.
یومالترویه به روز هشتم ذیحجه و یکروز قبل از عرفه گفته میشود؛ روزی که حسین(ع) با ترک مراسم حج، سفر به کربلا را آغاز کرد./ یومالترویه اولین جلوۀ غربت حسین(ع) است؛ با اینکه حسین(ع) وسط حاجیها از صف حج بیرون رفت اما جز عدۀ کمی با او همراه نشدند. وای بر مردمی که امام خود را در نبرد با دشمن دین، تنها گذاشته و به عبادت پرداختند!
زندگی شهید حججی بیشتر از شهادتش درسآموز است/ شهید حججی از اول شهید حججی بود!/ از جوانها میخواهم زندگی شهید حججی را مرور کنند؛ او ابراهیم هادیِ دیگری برای این زمان است/ وقتی زندگینامۀ شهید حججی منتشر شود، معلوم خواهد شد که چرا اینقدر بر دلها اثر گذاشته است؟
بزرگترین معضل فرهنگی کشور، قضاوت شدن افراد توسط دیگران است!/ در کار فرهنگی، تفاوتهای انسانها با یکدیگر را باید پذیرفت/ انسانها از لحاظ ایمان، عقل و سلیقه درجات مختلفی دارند؛ نباید کسی که درجۀ بالاتری دارد، ایمان یا عقل خود را به درجۀ پایینتر از خود تحمیل کند
امام باقر(ع) میفرماید: من دربرابر کارهایى از غلام و خانودهام صبر میکنم که از حنظل تلختر است؛ زیرا انسان به واسطۀ صبرش به مقام روزهدارِ شب زنده دار و مرتبۀ شهیدى که در رکاب محمد(ص) شمشیر زده باشد، دست مییابد! (ثوابالاعمال/198) حالا برخی افراد نازپرورده، وارد عرصه شدهاند و اسم خود را مؤمن هم میگذارند، ولی حاضر نیستند اذیت هیچ مؤمنی را تحمل کنند! لذا خودشان را خلاص میکنند و اصلاً با همدیگر کار نمیکنند.