خودت را به سختیِ کار بینداز تا فاسد نشوی/ سختی‌نکشیدن فساد می‌آورد، بخشی از سختی‌ها در رنج‌های تقدیری است و بخشی در رنج‌های تکلیفی/ کسی که با رنج دنیا کنار نیاید، با دین هم کنار نمی‌آید/ دین، راه کاهش رنج است/ با محبت نابجا و دورکردن بچه از رنج، او را فاسد می‌کنیم، بعد می‌گوییم: چرا بچه‌ام نماز نمی‌خواند؟
یک راز برای آسوده‌زیستن بر اساس آیۀ قرآن: «خوشیِ الکی» به دلت راه نده تا دچار «ناراحتیِ الکی» نشوی/ هرچقدر از چیزهای بیخود خوشحال شوی، همان‌قدر از چیزهای بیخود ناراحت خواهی شد/ زهد موجب آسودگی است؛ اما زهد به‌معنای نداشتنِ پول و خانه و... نیست/ آرامش و آسودگی یکی از شاخص‌های زندگیِ درست است
خواندن داستان‌های و جزئیات زندگی ائمه(ع)،محبت ما به آنها را افزایش می‌دهد. اما از امام زمان(ع) که همیشه غائب بوده‌اند، مطالب زیادی نقل نشده. در عوض، باید از قدرت «تفکر» بیشتر استفاده کنیم!
گاهی آسودگی با «فهمِ علت بلا» به‌وجود می‌آید/ اگر کسی بداند بلای او از جانب خدا و از سرِ محبت خداست، آسودگی عجیبی پیدا می‌کند/ علی(ع): هرکسی مصائب کوچک را بزرگ ببیند، به مصائب بزرگ مبتلا می‌شود/ اگر به گرفتاری‌ات درست نگاه کنی، می‌بینیی که این گرفتاری می‌توانست بیشتر هم باشد! این نگاه، می‌تواند حالت شکر در انسان ایجاد کند/ بعضی‌ها در متن بلا و سختی هم از رنج استقبال می‌کنند
مهم‌ترین ابزار سلطۀ دشمن بر جوامع، یأس است؛ اول مردم را مأیوس می‌کنند و بعد بر آنها مسلط می‌شوند/ داعش هم اول با تبلیغات و جنگ روانی، در مردم یأس ایجاد می‌کرد و بعد سرزمین‌ها را می‌گرفت/ گاهی خدا بندگانش را در معرض یأس کامل قرار می‌دهد/ سخت‌ترین قسمت ایمان به خدا «ایمان به نصرت الهی» است/ چهل سال است که جریان‌های مختلف می‌گویند: «این انقلاب چند ماه بیشتر دوام ندارد!»
قرآن صریحاً می‌گوید علت بعثت انبیاء «درگیری با طاغوت» است(نحل/36)، اما بین ما مشهور شده که اخلاق است!/ رسول خدا(ص) یک سیاستمدار بزرگ بود که به‌دنبال قدرت بود، چون نجات بشر بدون قدرت امکان ندارد!/ تا وقتی قدرت در جامعه اصلاح نشود، جامعه اصلاح نخواهد شد/ چرا حدیث «بُعِثتُ لِاُتَمّمَ مَکارِمَ الاخلاق» مشهور شده؛ با اینکه سند محکمی ندارد؟/ تمام درگیری انبیاء سرِ مسائل سیاسی بوده، نه سرِ برگزاری کلاس اخلاق!/ دلیل این‌همه اذیت پیامبر(ص) این بود که دنبال قدرت بود/ رسول خدا(ص) یک سیاستمدار بزرگ بود؛ و ما باید برای کتاب‌های درسی و تبلیغات دینی در جامعۀ خودمان متأسف باشیم که تصویر دقیق و صحیحی از رسول خدا(ص) به جامعه ارائه نداده‌اند
«ترس و نگرانی» در صدر امتحانات الهی قرار دارد/ اگر «یأس» نباشد «ترس» اثری ندارد/ سخت‌ترین مصداقِ ایمان به خدا «ایمان به نصرت الهی» است/ وقتی انسان به یأس و منفی‌بافی خوکرد، دیگر از ناامیدکردن خودش و دیگران، لذت می‌بَرد!/ واقعاً از بهترین اقشار جامعه در قوۀ قضائیه هستند؛ این ظلم بزرگی است که کل قوه قضائیه را به فساد متهم کنید/ در طول انقلاب، کسانی که گرایش به یأس پیدا کردند، کم‌کم در جبهۀ دشمن قرار گرفتند/ هر کسی از گردونۀ انقلاب خارج می‌شود، اولین حرفش این است: «الان دچار بحرانیم و این بحران، حل‌شدنی نیست!»
اگر فلسفۀ رنج را بفهمیم، آسوده‌تر زندگی خواهیم کرد/ اگر رنج را قطعی بدانیم، آمار طلاق بالا نمی‌رود/ نظام آموزش و پرورش ما چگونه زمینۀ فساد جوان‌ها را فراهم می‌کند؟/ یکی از عوامل بداخلاقی‌ها این است که بچه‌ها «سختی‌های طبیعی زندگی» را لمس نمی‌کنند/ سختی‌کشیدن به انسان طهارت روح می‌دهد و او را از فساد دور می‌کند
یکی از عواملِ نداشتن آسودگی این است که برای رنج‌هایمان دنبال مقصر باشیم/ امام عسکری(ع): هیچ بلیّه‌ای نیست مگر اینکه نعمتی در آن هست/ کسی که در رنج و مشکل از تعادل خارج شود، نمی‌تواند اقدامات اولیه برای رفع مشکل را انجام دهد/ زن‌ها از نظر روابط اجتماعی دو تکلیف مهم دارند: حجاب و کنترل زبان که به مبالغه‌گویی در منفی‌بافی باز نشود/ وقتی انسان پشت سر هم مشکل ببیند فضائلش رو می‌آید/ چرا سربازهای آمریکایی که به جنگ رفتند، دیوانه شدند، ولی بچه‌های ما آرام‌تر و مهربان‌تر شدند؟
