اینکه هرساله مردم با انجام راهپیمایی و برگزاری مراسم، یاد شهدای بوسنی را حفظ می‌کنند بسیار کار مهمی است، چرا که در این سال‌ها تلاش بسیاری شده است تا مظلومیت شهدای بوسنی فراموش شود.
ترس از خدا انسان را به سوی خدا فراری می‌دهد و انسان را در آغوش خدا قرار می‌دهد. آنگاه شروع انس و محبت خدا و آغاز چشیدن گرمای مهربانی خداست. نترسیدن از خدا سرآغاز تنهایی و بی‌پناهی است و سرمای دوری از خدا را در قلب انسان نهادینه می‌کند؛ به صورتی که انسان هیچگاه این گرما را تجربه نمی‌کند.
از سه طریق می‌شود ترس از خدا را به سهولت به دست آورد و یا آن را افزایش داد: اول در اجرای دقیق دستورات خدا به ویژه ترک آنچه خدا دستور به ترک آنها داده است، دوم در هنگام قرائت قرآن همراه با توجه به معانی آیات و سوم در مناجات با خدا در مقام استغفار و پناه بردن به خدا از عذاب آخرت.
اگر شده عوامل ترس در زندگی خود را به فراموشی بسپارید این کار را انجام بدهید ولی خود را در حالت ترس قرار ندهید. هر لحظه در ترس زندگی کردن قوای انسان را کاهش می‌دهد و انسان را از خدا دور می‌کند. عادت کردن به ترسیدن و نگرانی اعتیادآور است و موجب می‌شود انسان به ترسیدن وابسته بشود.
نزدیک شدن به افراد موجب دریافت انرژی مثبت و منفی از آنهاست. وقتی کسی به ما توجه می‌کند گاهی از فاصله‌های زیاد روی ما تأثیر دارد. حالا ببینید تقرّب به خدا و نظر لطف او چقدر انرژی‌بخش خواهد بود و ما چقدر به این انرژی احتیاج داریم. کمی توجه کنیم لطف خدا را هنگام تقرب درک خواهیم کرد.
عادت کردن به ترس از بدترین عادت‌هاست. کسانی که دائماً به دنبال یک عامل ترساننده برای انگیزه‌مند شدن می‌گردند روز به روز ضعیف‌تر می‌شوند و نه‌تنها نمی‌توانند با خدا به خوبی ارتباط برقرار کنند بلکه در برقراری ارتباط با دیگران هم معمولاً ناموفق خواهند بود و استعدادهایشان هم شکوفا نخواهد شد.
با دیدن غربت و مظلومیت مسلمانان بوسنی، قدر قدرت اسلام را بیشتر می‌دانیم/ در این سال‌ها تلاش بسیاری شده است تا مظلومیت شهدای بوسنی فراموش شود/ در بوسنی قاتل و مقتول کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، آن کسانی که در جنگ بوسنی مظلوم بودند، الان هم چندان جرأتِ ابراز مظلومیت ندارند؛ دیدن این صحنه‌ها، درس‌ها و عبرت‌های بسیاری به‌دنبال دارد
غربی‌ها می‌خواهند بین ادیان مرزبندی کرده و دین را با قومیت‌ها پیوند دهند/ اجازه ندهیم دین، درون مرزهای قومیتی خودساخته توسط غربی‌ها باقی بماند/ اشتراکات موجود بین ادیان الهی به‌ویژه در اخلاقیات، باید احیا شوند/ در دنیای امروز باید شعارهای دینی به زیبایی مطرح شود تا امکان شناخت و درک اسلام برای آزادی‌خواهان جهان فراهم شود
در این دنیا مهمترین راز لذت بردن و افزایش خوشی، پذیرش محدودیت‌هاست و عدم پذیرش محدودیت‌های معقول، نتیجه‌ای جز کاهش لذت و خوشی ندارد. ایجاد محدودیت معقول برای نگاه و خودنمایی، برای خوردن و آشامیدن، برای گفتن و شنیدن، برای ارتباط و عشق ورزیدن و...، موجب نشاط روح و لذت جسم انسان می‌شود.
