گاهی عبادت ما سنگِ راه بندگی‌مان می‌شود/ قیام امام حسین(ع) در یومالترویه، علیه عبادت بی‌محتوا بود؛ عبادتی که در آن جهاد، ولایت و نجات بشریت نیست/ برای اینکه دچار آفت عبادت و تحجرهای دینی نشویم باید به یومالترویه بپردازیم/ بعضی‌ها یک برنامه عبادی و معنوی را می‌گیرند و به صورتی لجبازانه آن‌را ادامه می‌دهند؛ تا آنجا که در مقابل سایر فرمان‌های خدا می‌ایستند!
چقدر خوبست هیئتی‌ها یاد یومالترویه را احیا و نامش را بر زبان‌ها جاری کنند و با برگزاری مراسم مخصوص این روز، آغاز غربت حسین(ع) و نقطۀ شروع حماسۀ عاشورا را گرامی بدارند. این روز، همراه ایام مسلمیّه و شهادت امام باقر(ع) است.
یومالترویه به روز هشتم ذیحجه و یک‌روز قبل از عرفه گفته می‌شود؛ روزی که حسین(ع) با ترک مراسم حج، سفر به کربلا را آغاز کرد./ یومالترویه اولین جلوۀ غربت حسین(ع) است؛ با اینکه حسین(ع) وسط حاجی‌ها از صف حج بیرون رفت اما جز عدۀ کمی با او همراه نشدند. وای بر مردمی که امام خود را در نبرد با دشمن دین، تنها گذاشته و به عبادت پرداختند!
چرا بین این‌همه شهید سرجدا، نام شهید حججی این‌قدر درخشید؟
زندگی شهید حججی بیشتر از شهادتش درس‌آموز است/ شهید حججی از اول شهید حججی بود!/ از جوان‌ها می‌خواهم زندگی شهید حججی را مرور کنند؛ او ابراهیم هادیِ دیگری برای این زمان است/ وقتی زندگی‌نامۀ شهید حججی منتشر شود، معلوم خواهد شد که چرا این‌قدر بر دلها اثر گذاشته است؟
سه شرط مهم برای تأثیرگذار بودنِ کار فرهنگی
بزرگترین معضل فرهنگی کشور، قضاوت شدن افراد توسط دیگران است!/ در کار فرهنگی، تفاوت‌های انسان‌ها با یکدیگر را باید پذیرفت/ انسان‌ها از لحاظ ایمان، عقل و سلیقه درجات مختلفی دارند؛ نباید کسی که درجۀ بالاتری دارد، ایمان یا عقل خود را به درجۀ پایین‌تر از خود تحمیل کند
امام باقر(ع) می‌فرماید: من دربرابر کارهایى از غلام و خانودهام صبر می‌کنم که از حنظل تلختر است؛ زیرا انسان به واسطۀ صبرش به مقام روزه‌دارِ شب زنده دار و مرتبۀ شهیدى که در رکاب محمد(ص) شمشیر زده باشد، دست مییابد! (ثواب‌الاعمال/198) حالا برخی افراد نازپرورده، وارد عرصه شده‌اند و اسم خود را مؤمن هم می‌گذارند، ولی حاضر نیستند اذیت هیچ مؤمنی را تحمل کنند! لذا خودشان را خلاص می‌کنند و اصلاً با همدیگر کار نمی‌کنند.
راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی/ ج22اگر می‌خواهی به نشاط عمیق برسی، نباید نوسان غم و شادی داشته باشی/ کسی که مخالفت با هوای نفس نکند به لذت و نشاط دائم و عمیق نمی‌رسد؛ کمااینکه آدم تن‌پرور، هیچ‌وقت لذت کوهنوردی را درک نمی‌کنند!/ فرق دینداری و بی‌دینی در انتخاب راه درست یا غلط برای رسیدن به لذت و شادی است
راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی/ ج21دشمنان حقیقت دربارۀ رنج و سختیِ رسیدن به لذت عمیق مبالغه کرده‌اند/ دو کار همزمان ابلیس: 1. شادی کم و بی‌مزۀ دنیا را برای آدم عمده می‌کند 2. دربارۀ رنج خوب بودن مبالغه می‌کند/ نشاط و لذتی که از دنیا به‌دست می‌آید؛ کم، سطحی، آسیب‌زا و غم‌افزاست/ ریاضتی که دین به ما می‌دهد، از سختی‌هایی که در گناه و بطالت می‌کشیم کمتر است
چون صلۀ رحم، ارتباط گرفتن با کسانی است که مجبوری با آنها ارتباط داشته باشی، نه ارتباط با کسانی که خودت انتخاب کرده‌ای که کار خودت را آسان کنی؛ رشد آنجاست! رشد در ارتباط داشتن با کسانی است که با تو جور در نمی‌آیند، ولی تو ارتباط می‌گیری و همکاری می‌کنی و در این ارتباط باید خیلی چیزها را تحمل کنی تا رشد کنی.
