کلیپ صوتی | خوبهای نیمبند!
تا نصفه خوب بشی فایده نداره!
اینکه ابزار و فناوری فضای مجازی، از کدام فرهنگ و تمدن سرچشمه گرفته و یا مهمتر از آن، اینکه چگونه جریان سلطه در حال سوءاستفاده از این ابزار است، مسئولیت ما را در مواجهه با این فضا کم نمیکند که هیچ، بیشتر هم میکند. فعلاً این ماییم و این امکاناتی که میتواند موجب شکست ما و یا بر عکس شکست دشمنان ما بشود. ما باید ببینیم با امتحان الهی در مواجهه با این فضای جدید چگونه برخورد میکنیم؛ آیا محل تجلی قدرت خدا میشویم یا محل تجلی ضعف خودمان؟
نماز در مرحله اول عشقبازی با خدا نیست!
کلمات ما در و دیواری هستند که در اطراف خود میسازیم و تا ابد خود را در آن محصور میکنیم. حرفهای ما گاهی سقفی هستند که بالای سر خود میسازیم، سقفی که هر لحظه ممکن است بر سر ما فرود آید. گاهی با حرفهایمان در اطراف خود باغ و بوستان درست میکنیم و خود و دیگران در آن باغها تفرّج میکنیم.
چرا نصف ازدواجها به طلاق منجر میشود؟...
هدف تمام امتحانات الهی سنجس میزان عزم و ایمان انسانها در مواجهه عقلانی با «هوای نفس و تمایلات بیارزش» است، که موجب رشد انسانها و تعالی روحی آنها میشود. اینبار نیز فضای مجازی با همۀ مختصات تازهاش، چیزی نیست جز زمینۀ جدیدی برای سنجش قدرت روحی انسان و انجام تکالیف انسانی و دینی، باید ببینیم چگونه از عهدۀ آنها برخواهیم آمد؟
هیچکس به اندازۀ ولیّامر جامعۀ اسلامی مظلوم نیست. چون معمولاً مردم محدودیتهای او را خوب درک نمیکنند و از طرفی دشمنانش محدودیتهای او را خوب میفهمند و او را تحت فشار قرار میدهند و او نیز هرگز نمیتواند همۀ واقعیتها را بیان کند. در عین حال باید به وظیفهای که درست تشخیص میدهد، عمل کند.
فضای مجازی محل امتحانها و تکلیفهای جدید ماست؛ امتحاناتی که ماهیت متفاوتی نسبت به دیگر آزمایشهای انسان در قرون و اعصار گذشته ندارند، ولی متناسب با وضعیت انسان معاصر مختصات خاصی پیدا کرده است. همچون تمام امتحانات دنیا، نه میتوان کاملاً آن را کنار گذاشت و نه میتوان به راحتی از آسیبهایش در امان بود. همۀ دنیا همینطور است.
سخن یک مادر: من که ۱۴ سال نوکری فرزندم را کردم، چرا الآن به حرف من گوش نمیدهد؟/ پاسخ به یک سئوال فراگیر در مورد تربیت فرزند