با محبت هم راحتیها افزایش مییابد هم سختیها بهتر تحمل میشود/ محبت خدا، اولیاء خدا و خلق خدا درهمتنیده و افزایندۀ یکدیگرند/ با محبت برخورد کن تا همه به تو محبت کنند/ محبت به امام حسین(ع) عالیترین نوع محبت است/ بیشترین خطای ما این است که با «راحتطلبیِ مطلق» زندگیمان را بههم میریزیم، لذا اولین مسئولیت ما «کنترل راحتطلبی» است
اگر جهنم را بفهمی؛ دیگر نیاز نیست با رنج و مشکلات به تو بفهمانند!/ چرا مشکلات مؤمنین در دنیا بیشتر از دیگران است؟ راه کمشدن این مشکلات چیست؟/ استغفار، غم را از بین میبرد، بلاها را کم میکند و آرامش میآورد/ گاهی رنج برای این است که خراب و فاسد نشویم، گاهی برای این است که خرابیهای وجودمان درست شود
خودت را به سختیِ کار بینداز تا فاسد نشوی/ سختینکشیدن فساد میآورد، بخشی از سختیها در رنجهای تقدیری است و بخشی در رنجهای تکلیفی/ کسی که با رنج دنیا کنار نیاید، با دین هم کنار نمیآید/ دین، راه کاهش رنج است/ با محبت نابجا و دورکردن بچه از رنج، او را فاسد میکنیم، بعد میگوییم: چرا بچهام نماز نمیخواند؟
یک راز برای آسودهزیستن بر اساس آیۀ قرآن: «خوشیِ الکی» به دلت راه نده تا دچار «ناراحتیِ الکی» نشوی/ هرچقدر از چیزهای بیخود خوشحال شوی، همانقدر از چیزهای بیخود ناراحت خواهی شد/ زهد موجب آسودگی است؛ اما زهد بهمعنای نداشتنِ پول و خانه و... نیست/ آرامش و آسودگی یکی از شاخصهای زندگیِ درست است
خواندن داستانهای و جزئیات زندگی ائمه(ع)،محبت ما به آنها را افزایش میدهد. اما از امام زمان(ع) که همیشه غائب بودهاند، مطالب زیادی نقل نشده. در عوض، باید از قدرت «تفکر» بیشتر استفاده کنیم!
گاهی آسودگی با «فهمِ علت بلا» بهوجود میآید/ اگر کسی بداند بلای او از جانب خدا و از سرِ محبت خداست، آسودگی عجیبی پیدا میکند/ علی(ع): هرکسی مصائب کوچک را بزرگ ببیند، به مصائب بزرگ مبتلا میشود/ اگر به گرفتاریات درست نگاه کنی، میبینیی که این گرفتاری میتوانست بیشتر هم باشد! این نگاه، میتواند حالت شکر در انسان ایجاد کند/ بعضیها در متن بلا و سختی هم از رنج استقبال میکنند