علم روانشناسی میگوید...
انسان اگر تربیت نشود، خراب میشود...
اگر قدرت کنترل ذهن داشته باشی...
علیرضا پناهیان، در یکی از موکبهای مسیر پیادهروی اربعین، ضمن اشاره به نحوۀ مدیریت خاصِ پروردگار در این عالم، گفت: اینکه فرمودهاند هر کاری را با «بسمالله الرحمن الرحیم» شروع کنید، شاید یک جلوهاش، لزوم اتکای به خدای مهربان است؛ یعنی گفتنِ «بسمالله الرحمن الرحیم» در آغاز هر کار، در واقع نوعی اعلام وابستگی به مدیریت کلان خداوند در عالم است. در ادامه، فرازهایی از این سخنرانی را میخوانید:
آیا این جناحبندیِ موجود در جامعۀ ما حقیقی است؟!/ دوقطبیِ اصیل و حقیقی در جامعۀ ما دوقطبیِ «تعقل و توهم» است/ حقیقت انقلاب، چیزی جز برخورد عقلانی با منافع بشری نیست
در درون متون دینی ما از ادبیاتی استفاده شده است که این ادبیات، با ادبیاتی که نوعاً مبلغان و عالمان دینی در سخنگفتن با مردم استفاده میکنند، متفاوت است. در حوزههای علمیه هم، میبینیم-با بهرهبرداری از عقل- در بسیاری از مباحث اصولی، از ادبیاتی استفاده میشود که باز هم با این ادبیاتی که معمولاً عالمان دینی و مبلّغان دینی با مردم سخن میگویند، متفاوت است و این تفاوت، طبیعتاً موجب برداشت اشتباه و حتی دینگریزی خواهد شد.
وجود «دوقطبیِ سیاسیِ کاذب» موجب انتخاب افراد ضعیف و سودجو میشود/ جناحبندی سیاسیِ کاذب، بدتر از دیکتاتوری و مانع شایستهسالاری است/ دشمنان هم در داغکردن دعوای اصلاحطلب و اصولگرا نقش داشتهاند/ بخش حداقلیِ فتنۀ 88 میدانستند تقلب نشده؛ میخواستند بازی را بههم بزنند!/ قشر گستردهای از مردم دربارۀ انقلاب، دچار سوءتفاهم شدهاند
دین میگوید «علاقههایت را تغییر بده» نه اینکه صرفاً بگوید...
اگر فکر خودت را رها کنی، هرزگی میکند...