دانشگاه امام صادق(ع) - سبک زندگی، مؤثرتر از آگاهی و ایمان(6)
چرا سبکزندگی در جامعۀ ما عقب است؟/ عالمان دینی پیش از شرعیات، به اصلاح سبکزندگی بپردازند
بیتردید دانش ما در سبکزندگی عقب است و این تقصیر علمای حوزه و دانشگاه است...
بیتردید دانش ما در سبکزندگی عقب است و این تقصیر علمای حوزه و دانشگاه است...
اندکی ایمان و علاقههای خوب، برای انجام رفتار خوب کافی است...
دو راه عمده برای تقویت ایمان و محبت...
برترین شاخص تقوا، ایمان و معنویت، برخورداری از قدرت روحی است...
سه برداشت غلط دربارۀ عمل...
در رفتارهای دینی ما تکنیکهایی برای کنترل ذهن وجود دارد...
افعال انسان دو نوعند: افعال ظاهری و افعال باطنی یا درونی...
یکذره آگاهی و ایمان و علاقه کافی است، بعدش باید به رفتار و عمل بپردازیم و رفتارها را درست کنیم/ قرآن «متقین» را هدایت میکند؛ متقی یعنی کسی که اهل مراقبت در عمل باشد/ میگذاریم سبک رفتار و بازیِ بچههای ما را صهیونیستها طراحی کنند اما تا نوبت به رفتار دینی میرسد، میگوییم «اول باید به بچه آگاهی بدهیم!»
ما دچار علمزدگی و ایمانزدگی هستیم، اما قرآن بیشتر به عمل دستور میدهد!/ انتظار داریم اول به حدّ اعلای ایمان و عشق برسیم بعداً اعمالِ خوب انجام دهیم؛ این تلقی غلط است/ کمتوجهی به ارزش عمل در مقایسه با آگاهی و ایمان، یک خلأ بزرگ در فرهنگ دینی ماست/ هر کسی عملش کم بود، نباید او را متهم کرد به اینکه «ایمانش کم است!»
«مدیریت با مُدل تقوا» مردم را «قدرتمند» میکند تا خودشان مشکلات را حل کنند/ «انتخابات» کمترین نوع مشارکت مردم در ادارۀ جامعه است؛ مردم باید زندگی خود را، خودشان اداره کنند/ وقتی مردم اقتصادِ خود را، خودشان اداره کنند این میشود «مردمسالاری دینی» در بخش اقتصاد/ تمرکز قدرت و ثروت، فسادزاست؛ باید دولت کوچک شود و قدرت مردم افزایش یابد وگرنه فساد ریشهکن نمیشود/ قدم اول در کوچکشدن دولت این است که مردم دنبال «استخدام در دولت» نباشند